บทที่ 60

เอเลนผุดลุกขึ้นพรวด ตะเกียกตะกายลงจากร่างของอาเธอร์อย่างงุ่มง่าม พลางจัดผมเผ้าที่ยุ่งเหยิงอย่างลนลาน ใบหน้าแดงก่ำราวกับเลือดจะหยดได้

อาเธอร์เองก็ดูเหมือนจะเพิ่งได้สติ เขารีบชักมือกลับและขยับท่านั่งให้เข้าที่ แม้ใบหูที่แดงก่ำจะฟ้องความรู้สึกที่ซ่อนไว้อย่างชัดเจน

สายตาของเขาวอกแวกไปทางอื่นอย่างอึดอั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ